Terwijl het leven voor anderen gewoon doorgaat, jaag ik er boeken doorheen. Ik heb kortgeleden drie boeken gekocht van Rainbow Rowell. Wat heeft zij een heerlijke schrijfstijl! Nadat ik Fangirl helemaal had uitgelezen, begon ik gelijk in Eleanor & Park. En ik kon ook niet meer stoppen. Ik heb het boek in minder dan drie dagen uitgelezen. Ik heb het in bed gelezen, op de bank, lopend naar het winkelcentrum, in de bus en in de trein. Heerlijk als ik zo'n boek kan vinden dat ik niet kan wegleggen. Maar goed, terug naar wat jullie echt willen horen; waar gaat het boek over, en wat vond ik ervan?
Het verhaal - Eleanor is roodharig en best wel dik. Ze woont bij haar moeder en stiefvader, met haar drie broertjes en zusje. De relatie met haar stiefvader, Richie, is erg slecht. Zelfs zo slecht, dat ze sinds kort pas weer bij hen inwoont. Daarvoor verbleef ze maandenlang bij kennissen van haar moeder. Park is half Aziatisch. Zijn vader is Amerikaans en zijn moeder Koreaans. Hij heeft een gelige huid en zwart haar dat meestal rechtop staat. Hij luistert naar veel verschillende soorten muziek, en leest graag stripboeken.
Eleanor en Park gaan naar dezelfde school. Park gaat er al een tijdje naartoe als Eleanor voor het eerst komt. Ze wonen bij elkaar in de buurt en nemen dus dezelfde schoolbus. Omdat er verder geen plek is, en Eleanor al vrij snel het pispaaltje is, offert Park zijn plek naast hem op zodat Eleanor daar kan zitten. Eerst willen ze niets met elkaar te maken hebben, en kijken ze elkaar niet eens aan. Na een tijdje begint Eleanor mee te lezen met de stripboeken van Park, waardoor hij haar stripboeken begint te lenen. Ze praten nog steeds niet, maar je kan wel merken dat de twee elkaar aardig vinden. Na een tijdje deelt Park ook zijn muziek, en zo beginnen de eerste gesprekken. Langzaamaan verandert hun relatie van vreemden tot onafscheidelijke vrienden, en nog later tot lovers. Ze kunnen niet zonder elkaar; alle dingen die Eleanor aan zichzelf haat, vindt Park juist geweldig. En andersom ook. Tot haar stiefvader erachter komt, en Eleanor op de vlucht slaat.
Mijn mening - Ik heb al gezegd dat ik dit een fijn boek vond om te lezen, en hem niet kon wegleggen. Dit kwam eigenlijk niet door het verhaal, maar gewoon door de manier van vertellen. Dit heeft Rowell echt heel goed gedaan. Het perspectief wisselt tussen Eleanor en Park, wat fascinerend is om te zien. Sommige situaties overlappen elkaar dus een beetje, om de gevoelens van beide kanten te kunnen zien. Dit vind ik echt een sterk punt. Wat je aan mijn beschrijving van het verhaal ook wel kan lezen, is dat de personages heel goed tot leven zijn gebracht. Het is zo duidelijk wat en wie Eleanor is; het is zo duidelijk wat en wie Park is. Je voelt de hechte band tussen de twee, wat echt een gekke sensatie is. Bijna alsof jij deel uitmaakt van die band. Het enige jammere aan het boek vind ik het einde (ik wil niets weggeven). Het lijkt me als schrijver ontzettend moeilijk om een goed einde aan een goed boek te schrijven. Desondanks vind ik dit einde echt teleurstellend; ik had wel iets mooiers verwacht. Toch neemt dit niet weg dat ik van de rest van het verhaal ontzettend heb kunnen genieten. Dit is voor iedereen een aanrader, om weg te zakken in een wrede wereld waar een prachtige relatie toch weet te ontstaan.
:)
Afbeelding: Writer's Edit
