'Huh, maar jij hebt toch helemaal niets te doen?'

Hoi!

Zoals jullie misschien al wisten, ben ik gestopt met mijn opleiding. Het is een heel karwei om die beslissing te nemen, maar goed, dat hoofdstuk is nu afgesloten. Nu heb ik in principe tot aan september 'vrij'. Wat heerlijk! Helemaal niks! Veel mensen denken dat ik geen ene flikker uitvoer en de hele dag in mijn bed lig, volgens mij.

Ik ben niet zo'n bedligger. Ik heb er dus ook voor gekozen om niet in mijn bed te liggen tot aan september, dat lijkt me een beetje saai. Een 'vrije' week van mij, zit in principe helemaal vol. Niet altijd met nuttige dingen, maar hij zit wel vol. Ik verveel me in ieder geval nooit.

Maandag

Maandag was de dag waarop ik werkte, maar ik werkte pas 's avonds. Ik had dus sowieso tot vijf uur de tijd om andere dingen te doen. Ik had zondagavond al besloten dat ik mijn maandag in Amsterdam ging besteden; in Waterstones (voor wie onder een steen of ander zwaar voorwerp heeft geleefd: de Waterstones is een Engelse boekwinkel). Al redelijk vroeg pakte ik de metro, waardoor ik uiteindelijk met tram vijf bij 't Spui kon uitstappen. Lekker dichtbij de Waterstones . Ik stopte eerst bij de American Book Centre (ABC), omdat ze daar ook allemaal leuke boekjes hadden. Daar had ik uiteindelijk niets gekocht. Toen kwam ik in de Waterstones en werd ik geïnspireerd door álles wat ze daar hadden.  Ze hadden onder andere classics, chicklits, 'gewone' romans en kinderboeken. De winkel bestond uit drie verdiepingen o.i.d., dus ik had mijn tijd nodig. Ik had van tevoren een lijstje gemaakt met titels die ik graag wilde hebben. Ik zocht de meeste titels op, maar kwam zo veel andere leuke boeken tegen! Wat een lastigheid. Uiteindelijk had ik maar één van de titels gekocht die ik op mijn lijstje had staan ('Little Women', bij de kinderboeken NB!).

Verder had ik een boek gekocht dat 'Creative Writing' heette. Daar wilde ik 'iets' mee. Ik had een boek gekocht dat '712 more things to write about' heette, want daar wilde ik ook 'iets' mee. Toen zag ik iets wat ik toch echt moest hebben. Moleskine had altijd al leuke boekjes (ik had al een 'le petit prince' agenda van ze), maar dit boekje overtrof alles. Het had een simpele zwarte kaft, met allerlei titels (van boeken) erin gegrafeerd. Moleskine had hier goed over na gedacht, wist ik. Binnenin was de hemel. Ik deed een 'testerboekje' (de rest was ingepakt in plastic) open en zag lettertjes. Op alfabetische volgorde, onder elkaar. Het leek wel een adressenboek! Op iedere pagina kon je de titel van een boek schrijven, wanneer je het uit had gelezen en allerlei andere essentiële informatietjes over een boek. Onderaan kon je je mening geven. 'Book journal'. De innerlijke nerd in mij schreeuwde heel hard 'KOPUUUUH' (ik luister te vaak naar die innerlijke nerd). Dus die kocht ik ook.

Eenmaal thuisgekomen had ik nog een heleboel leeswerk te doen (ik MOEST en zou 'Verkikkerd' van Lisette Jonkman vandaag uitlezen. Was vast die innerlijke nerd weer). Daarna moest ik werken, wat ik hier niet ga beschrijven omdat mijn dag er dan wel weer heel saai uitziet.

Dinsdag

Wat begon dit als een treuzeldag, zeg. Ik moest naar de sportschool, maar wilde ook Verkikkerd nog uitlezen (dat was maandag dus niet gelukt). Om twee uur had ik een afspraak op de VU om over mijn studiekeuze te praten met iemand. Rond half twaalf was ik dan eindelijk zo ver. Ik had mijn boek uitgelezen en had mij in mijn sportkleding gehesen. In de sportschool werd ik gebeld door mijn werk, of ik van zes tot acht kon werken vanavond. 'Ja, hoor,' was mijn antwoord. Met een pokerface (ik had echt nog nooit zo uitdrukkingloos en duf gekeken) heb ik mijn sportroutine gedaan, waarna ik mij haastte naar huis. Ik wilde over twintig minuten de metro hebben, maar ik moest nog douchen (inclusief haar wassen), eten, beetje Facebook checken, beetje staren naar welk boek ik nou eens zou lezen en ook nog lopen naar de metro.

Een uur later zat ik dan eindelijk in de metro richting de VU. Het gesprek was aangenaam en heeft mij doen nadenken over mijn keuzes en dergelijke. Na mijn gesprek moest ik nog wat regelen op de VU, zodat ik niet het hele jaar door collegegeld bleef betalen. Dat duurde súper lang (wat een service; acht balies en maar liefst één balie open) en leverde nog wat complicaties op. Toen racete ik naar de metro, want ik moest nog naar het plein. Samen met mijn vriend doelloos over het plein gestruind, waarna ik naar huis moest hollen omdat ik nog moest eten voor mijn werk (ik heb niet echt gehold, ik heb gewoon de bus gepakt, hoor). Eenmaal thuis aangekomen kon ik nog even lezen (wat een luxe!) waarna ik ging eten en werken. Mijn werk was verder niet super interessant, hoewel het de eerste keer was dat ik een shift kassa mocht draaien (ik 'hoor' bij de vulploeg) en gelijk al iemand anders mocht inwerken.

Nadat ik klaar was met werken, moest ik nog een film kijken met mijn ouders (ik zeg 'moest', maar ik had zelf de film uitgekozen, ha). Toen ging ik eindelijk naar bed en was ik van plan uit te slapen (niet gelukt).

Mijn week, so far. Vandaag wordt dan wel weer een rustig dagje. Ik heb niks gepland, behalve:

- Schrijven

- Lezen

- Sims 4 spelen

- Kamer opruimen

- Bedenken wat ik met mijn leven ga doen

- Staren naar de ansichtkaarten aan mijn muur

- Somber naar buiten staren omdat het regent

Morgen naar oma (ik mag zelf rijden!), vrijdag naar Utrecht en daarna naar Delft.

Best leuk, toch?

Afbeelding

Mark en zijn avonturen

Hoi!

Vandaag iets geks. Ik heb onwijs lopen opruimen (wat een wonder), en toen vond ik een oud notitieboekje. Dat notitieboekje staat vol met verhalen die ik toen ik ongeveer negen was heb geschreven (met pen en papier, dus!). Ik vond het zelf super grappig om terug te lezen, dus hier een klein voorproefje van mijn 'boek'. Het 'boek' zou 'Mark en zijn avonturen' gaan heten, en het hoofdstuk dat ik hier ter beschikking stel heet: De oude man. Voordat je echt begint met lezen, is het misschien handig om te weten dat ik alle taalfouten erin heb laten zitten. Dat maakt het lekker echt! Kijk dus niet gek op bij gek geplaatste hoofdletters, komma's, punten en spelfouten. Veel leesplezier!

De oude man

Mark liep in het winkelcentrum. Er kwam een man op hem aflopen. Hij zei: ‘Wat kom je hier doen?’ En: ‘Wat moet je?’ ‘Ik he….. ik kom hier alleen even rond kijken, ja dat was het. Rondkijken!’ zei Mark. De man grijnzde. ‘Aha dus jij komt hier rondkijken.’ Zei de man met een krakende stem. ‘Ga je gang! Wens maar wat je wilt!’ ‘Wenzen? Hoezo, wenzen?’ Zei Mark. ‘Doe dan!’ zei de man weer. ‘Oke’ zei Mark. ‘Ik wens…… dat ik een vliegend skatebord had met alles erop en eraan!’ wenzde hij. Er verscheen opeens een skatebord naast zijn voeten! Toen Mark zijn ogen open deed, tenminste. Hij zag het, en hij rende gelijk naar huis. Met zijn skatebord onder zijn arm. En naar de oude man: ‘Bedankt!’ Mark kwam eindelijk thuis. En hij vertelde over de oude man, en over het skatebord. En van de wens, die uit kwam! En Mark die zei: ‘Nu ga ik op reis naar mijn vriend in Afrika! Doei mam!’ En hij pakte zijn skatebord en rende naar buiten. Hij zetten zijn skatebord neer, en ging erop staan. Mark zei waar hij naar toe wou en even bleef het stil…… Opeens steeg hij op, en kwam in Afrika terecht. Eindelijk in Afrika gekomen, moest Mark nog gaan opzoeken. In dat grote land is het moeilijk dat dorp te vinden. Na een lange tocht vond hij het dorp. Nu in dat dorp nog zijn vriend vinden. Maar dat was makkelijk. Toen hij aangekomen was zag hij zijn vriend. Ze omhelsden elkaar, en zeiden tegelijk: ‘Lang niet meer gezien!’ Ze gingen het hele dorp door, en Mark liet alles van hem zien, en zijn vriend alles van hem. En ze gingen het hele dorp door, en het was zo een lange tocht dat de zon onder ging. Toen zei Mark: ‘Nu moet ik gaan’. ‘Maar je kan hier toch blijven slapen?’ zei zijn vriend. ‘Nee, mijn moeder wacht op me doei!’ Hij steeg op en kwam ineens in Engeland terecht. Hij keek verbaast en dacht: ‘Deze stad ken ik niet. En liep een beetje rond. Hij was echt verdwaald! Hij dacht ineens weer aan zijn skatebord en zei: ‘Dat is echt het!’ Hij ging er op staan en zei het land. Maar hij steeg niet op! Mark stapte er weer af en dacht na ……. Naar een paar minuten denken wist hij het! Hij had zijn mobieltje nog! Hij toetste het nummer in en zette de hoorn aan zijn oor. Er kwam geen verbinding! Hij hing maar op. Hij ging dan maar zoeken. Hij vond ineens op de grond een ticket, er stond op: Reizen Naar Nederland. Mark skateborden keihard naar schiphol, van Engeland. Hij was net optijd! Gellukkig maar, hij stapte in en gaf de ticket. Hij reisde naar Nederland en kwam weer goed thuis. Mark vertelde alles aan zijn moeder. Over zijn grote avontuur. En hij vertelde ook over zijn vriend! En hoe hij geschrokken was. Zijn moeder zei: ‘Maar je bent nu gelukkig toch weer thuis? Ja toch?’ ‘Ja maar net niet! Van wie zou die ticket zijn geweest?’ Zei Mark. ‘Ik weet het niet.’ Zei zijn moeder. ‘Maar moet je niet een koekje eten?’ vraagt zijn moeder. ‘Ja, lekker ik heb trek!’ Zegt Mark terug. Hij at het koekje op en ging naar bed. Eindelijk kon hij slapen, na die lang reis was hij er moe geworden. Hij was echt uitgepud! Mark sliep daarom ook gelijk. Maar werd gelijk weer wakker……..

Schattig, toch? Heb jij nog dingen van vroeger die je echt verbazen? Verhaaltjes die je hebt geschreven, of tekeningen die je hebt gemaakt? Ik ben benieuwd!

:)

Afbeelding