Amélie

Daar ben ik weer!

Ik moest gisteravond oppassen, en heb voor de ik-weet-niet-hoeveelste keer Amélie gekeken. Die film heeft echt een soort magische uitwerking op mij! Zodra ik Amélie heb gekeken, wil ik weer naar Parijs en wil ik weer vloeiend Frans kunnen spreken, etc. Ik heb een enorme passie voor Frans (gehad); deze was weggevaagd door de saaiheid van de Franse lessen op school en de irrelevante dingen die we daar leren. Nu heb ik mijn laatste Franse les gehad, en kan ik weer mijn Frans passie voortzetten ^^.

De film en quotes
Maar goed, ik had gister dus Amélie gekeken, en het is zo'n geweldige film. Elke keer als je hem kijkt snap je weer meer van het verhaal, of vallen kleine details je op. De muziek op de achtergrond maakt de hele film nog een stuk geweldiger (ik heb overigens de cd en kan alle liedjes mee neuriën). De dingen die worden gezegd in de film zijn ook geweldig, en M. Dufayel is een prachtige man. 

Een van de quotes die mij gister opviel is iets wat Amélie tegen M. Collignon. Hij is een ontzettend onaardige man, en zij zegt het volgende tegen hem: 

Vous au moins, vous ne risquez pas d'être un légume, puisque même un artichaut a du coeur.

Wat ongeveer betekent: 

U zal al helemaal geen groente zijn, als zelfs een artisjok een hart heeft.

Dat is toch mooi!!! Het ouderwetse dissen is terug. 

Verder zegt een vriendin van Nino Quincampoix op een gegeven moment: 

Les temps sont durs pour des rêveurs.
Het zijn lastige tijden voor dromers.

Waar ik het mee eens ben, en vind dat dat nu nog steeds zo is (Amélie komt uit de jaren negentig). 

Verder is Amélie gewoon een prachtig mysterieus liefdesverhaal tussen Amélie en Nino. Ik wil nu ook heel graag naar Montmartre en in het bijzonder naar Les Deux Moulins, om de denkbeeldige plek waar Amélie zich afspeelt in het echt te zien!

Ik raad iedereen zeker aan deze film minstens één keer te hebben gezien. Dus waar wacht je nog op? Kijken die handel!

:)

Bron afbeelding: http://ourgoldenage.com.au/wp-content/uploads/2014/05/GAC_Amelie.jpg 

De rust opzoeken in Dominicanenklooster te Huissen

Hallo daar!

Ik ben dit weekend voor de tweede keer met school op kloosterweekend geweest. Dat houdt in dat je samen met een groep mensen van school die zich daar ook voor heeft opgegeven naar het dominicanenklooster in Huissen afreist en daar een weekendje tot rust komt en gezellige dingen doet.
Vorig jaar was dit erg leuk, mede dankzij de gezellige groep, de omgeving en het klooster zelf. Dit jaar, moet ik toegeven, vond ik zelfs leuker dan vorig jaar!

We kwamen best wel laat aan op vrijdag (rond 18.00 uur) en gingen op zondag rond 14.30 weer weg. We verbleven in het oude washuis van het klooster, dat is omgebouwd tot slaapplek voor groepen die naar het klooster komen; Onder De Pannen. Op de begane grond is een gezellige bankenhoek, een grote eettafel en een keuken. Op 'zolder' (de eerste verdieping) is een enorm grote slaapzaal waar je gezellig met z'n allen slaapt. 

We kregen op zaterdag een rondleiding van Dominicaan Theo, die ons vorig jaar ook al had rondgeleid. Hij deed dit heel leuk, en liet ons alle hoeken van het klooster zien! Hierna hebben wij heerlijk relaxt gemediteerd onder leiding van Theo. Heel fijn!
Verder hebben we vooral heerlijk van het zonnetje genoten terwijl we helemaal niets hoefden. In de kloostertuin kan je heerlijk een stukje lopen, maar je kan ook zitten op een van de vele witte bankjes (in de zon!). Wij hebben ook nog even gevoetbald; daar is ook genoeg plek voor. 

Het klooster ligt trouwens op een geweldige plek; een Albert Heijn op 1 minuut loopafstand, en een winkelstraat met nog meer winkels, ook op zo'n 1 minuut loopafstand! En toch is het er erg rustig en heb je geen last van weg- of luchtverkeer.  

Zondag waren we ook welkom bij de kerkdienst; deze kans konden we niet laten schieten. Er werd gezongen en gepreekt, en iedereen wenste elkaar vrede toe. Dat vond ik het leukste deel. Iedereen, vreemde of niet, schudde elkaar de hand en wenste elkaar vrede toe. Zeer mooi gebaar. 

Al met al was het weer een geslaagd kloosterweekend, en ik weet zeker dat ik volgend jaar terugkom (ook al ben ik dan geen scholier meer op het HWC). De kloostergroep was zelfs zo gezellig, dat er niet super veel werd geslapen, en ik nu nog steeds moet bijkomen van de vermoeidheid!

Als je zelf een kijkje wilt nemen in het klooster, kan je de website bezoeken van het klooster:
http://www.kloosterhuissen.nl/ 

Denise