Boeken met hemels

Hoi!

Januari is alweer een paar dagen voorbij, dus zet ik hier op een rijtje welke boeken ik deze maand heb kunnen lezen. Het zijn er helaas minder dan ik had verwacht!

Herman Koch - Geachte Heer M.
Ik heb dit boek gelezen omdat ik alle boeken van Herman Koch leuk vind en dit zijn recentste werk is. Om te beginnen is het boek erg interessant geschreven. Er zijn verschillende vertelperspectieven die continu worden afgewisseld. De ene keer is het in briefvorm geschreven (jij-perspectief, of in dit geval 'u'), de andere keer in de ik- of hij-vorm. Dit maakt het verhaal een stuk dynamischer en zorgt ervoor dat je meerdere personages goed kan begrijpen. Gaandeweg leer je dat de ik-persoon en de u-persoon iets met elkaar te maken hebben wat niet geheel onbelangrijk is. Sterker nog: het boek draait in feite om deze relatie. De relatie wordt verduidelijkt door een stukje geschiedenis dat door het boek heen wordt gegooid. Koch is vooral erg goed in cliffhangers, waarbij hij het ene verhaal middenin een spannend deel ophoudt, zodat hij verder kan gaan aan een ander stukje verhaal. Je kan het als irritant ervaren, maar het is ook wel heel leuk omdat je daardoor blijft lezen.
Wat ik wel jammer vind aan dit boek is dat het heel dik is. Gewoonlijk is dat op zich geen probleem, maar het verhaal gaat daardoor te lang door. Op een gegeven moment is het wel goed geweest, denk ik, maar dan moet ik nog honderd bladzijden. Aan de ene kant is de vertelling dus heel dynamisch en blijft het spannend, maar aan de andere kant duurt het verhaal iets te lang waardoor de vaart eruit is.
Ondanks alles raad ik dit boek aan aan iedereen die van thrillers en psychologische romans houdt. Als je een Herman Koch fan bent, zou je dit boek sowieso allang moeten hebben gelezen :).

Lisette Jonkman - Verkikkerd
Verkikkerd is heerlijk. Een chicklit, absoluut, maar daarom kan ik er extra van genieten. Het boek gaat over Lucy die gaat studeren. Ze komt in een studentenhuis terecht met allerlei vieze stinkende nerds. Hoe gaat ze dat overleven? De nerds blijken niet zo erg als Lucy denkt en misschien wordt ze zelfs wel verliefd.
Dit soort boeken lees ik heel snel door. Ze zijn zo lekker makkelijk te lezen en de verhalen zijn meestal zo herkenbaar dat je je heel goed kan vinden in de personages. Aan het begin van het verhaal vind ik Lucy echt een beetje en trut (no offense), maar naarmate ik haar beter leer kennen, kan ik me wel in haar vinden. Zij is ook maar een mens.
Dit boek is geschikt (lees 'verplicht') voor alle chicklitverslinders. Als je deze chicklit op een of andere manier nog niet hebt gelezen, moet je dat binnenkort maar snel doen. Er is ook een tweede deel (Verslingerd), dat ik in februari heb kunnen lezen. Die moet je ook lezen, maar daar dus later meer over.

Griet op de Beeck - Vele hemels boven de zevende
Dit boek is mij aangeraden door kenners. Ik had nog nooit van Griet op de Beeck gehoord toen het mij werd aangeraden, maar inmiddels heb ik ook 'Kom hier dat ik u kus' gereserveerd bij de bieb (heel veel exemplaren; 0 beschikbaar). De schrijfster is Belgisch, en Vele hemels boven de zevende is haar debuutroman. Aan het begin moet je even wennen aan de Vlaamse taal, aangezien er veel 'u' en 'ge' en 'gij' in zinnen voorkomen. Dat is 'zot' (nog zo'n woord), omdat wij dat in Nederland niet gewend zijn.
Het verhaal wordt verteld in verschillende perspectieven (vijf, om precies te zijn), waarbij alle vijf de personages een bepaalde relatie met elkaar hebben. Zij het familie, zij het een romantische relatie. In het verhaal volg je de ontwikkeling van deze vijf personages. Je leert ze dus niet alleen kennen, je ziet ook hoe zij groeien.
Aan de ene kant vind ik dit een heel leuk boek, voornamelijk door de schrijfstijl van op de Beeck. Anderzijds vind ik het een ontzettend deprimerend boek. Er wordt veel nagedacht over het leven, en dan vooral vanuit het perspectief van depressieve personages. Ik ben zo'n gekkie die zich gaat hechten aan personages, helaas niet ten goede in dit boek, omdat de dingen die gebeuren met deze personages niet te definiëren zijn als 'leuk'.
Ik raad dit boek aan aan mensen die van literatuur houden en graag iets hebben om over na te denken. Als je snel in een depri mood kan raken (zoals ik, hehe), raad ik dit boek ook aan, omdat het je wel de andere kant van het leven doet laten zien.

Dit was het alweer! Drie boeken in totaal... Ik ben ook nog begonnen in Little Women, maar daar kwam ik na een paar pagina's echt niet doorheen. Dat komt nog wel een andere keer, dan. Ik hoop dat de maand februari wat beters oplevert. Ik ga snel door met lezen!
:)

Afbeeldingen:
Geachte heer M.
Verkikkerd
Vele hemels boven de zevende

'Huh, maar jij hebt toch helemaal niets te doen?'

Hoi!

Zoals jullie misschien al wisten, ben ik gestopt met mijn opleiding. Het is een heel karwei om die beslissing te nemen, maar goed, dat hoofdstuk is nu afgesloten. Nu heb ik in principe tot aan september 'vrij'. Wat heerlijk! Helemaal niks! Veel mensen denken dat ik geen ene flikker uitvoer en de hele dag in mijn bed lig, volgens mij.

Ik ben niet zo'n bedligger. Ik heb er dus ook voor gekozen om niet in mijn bed te liggen tot aan september, dat lijkt me een beetje saai. Een 'vrije' week van mij, zit in principe helemaal vol. Niet altijd met nuttige dingen, maar hij zit wel vol. Ik verveel me in ieder geval nooit.

Maandag

Maandag was de dag waarop ik werkte, maar ik werkte pas 's avonds. Ik had dus sowieso tot vijf uur de tijd om andere dingen te doen. Ik had zondagavond al besloten dat ik mijn maandag in Amsterdam ging besteden; in Waterstones (voor wie onder een steen of ander zwaar voorwerp heeft geleefd: de Waterstones is een Engelse boekwinkel). Al redelijk vroeg pakte ik de metro, waardoor ik uiteindelijk met tram vijf bij 't Spui kon uitstappen. Lekker dichtbij de Waterstones . Ik stopte eerst bij de American Book Centre (ABC), omdat ze daar ook allemaal leuke boekjes hadden. Daar had ik uiteindelijk niets gekocht. Toen kwam ik in de Waterstones en werd ik geïnspireerd door álles wat ze daar hadden.  Ze hadden onder andere classics, chicklits, 'gewone' romans en kinderboeken. De winkel bestond uit drie verdiepingen o.i.d., dus ik had mijn tijd nodig. Ik had van tevoren een lijstje gemaakt met titels die ik graag wilde hebben. Ik zocht de meeste titels op, maar kwam zo veel andere leuke boeken tegen! Wat een lastigheid. Uiteindelijk had ik maar één van de titels gekocht die ik op mijn lijstje had staan ('Little Women', bij de kinderboeken NB!).

Verder had ik een boek gekocht dat 'Creative Writing' heette. Daar wilde ik 'iets' mee. Ik had een boek gekocht dat '712 more things to write about' heette, want daar wilde ik ook 'iets' mee. Toen zag ik iets wat ik toch echt moest hebben. Moleskine had altijd al leuke boekjes (ik had al een 'le petit prince' agenda van ze), maar dit boekje overtrof alles. Het had een simpele zwarte kaft, met allerlei titels (van boeken) erin gegrafeerd. Moleskine had hier goed over na gedacht, wist ik. Binnenin was de hemel. Ik deed een 'testerboekje' (de rest was ingepakt in plastic) open en zag lettertjes. Op alfabetische volgorde, onder elkaar. Het leek wel een adressenboek! Op iedere pagina kon je de titel van een boek schrijven, wanneer je het uit had gelezen en allerlei andere essentiële informatietjes over een boek. Onderaan kon je je mening geven. 'Book journal'. De innerlijke nerd in mij schreeuwde heel hard 'KOPUUUUH' (ik luister te vaak naar die innerlijke nerd). Dus die kocht ik ook.

Eenmaal thuisgekomen had ik nog een heleboel leeswerk te doen (ik MOEST en zou 'Verkikkerd' van Lisette Jonkman vandaag uitlezen. Was vast die innerlijke nerd weer). Daarna moest ik werken, wat ik hier niet ga beschrijven omdat mijn dag er dan wel weer heel saai uitziet.

Dinsdag

Wat begon dit als een treuzeldag, zeg. Ik moest naar de sportschool, maar wilde ook Verkikkerd nog uitlezen (dat was maandag dus niet gelukt). Om twee uur had ik een afspraak op de VU om over mijn studiekeuze te praten met iemand. Rond half twaalf was ik dan eindelijk zo ver. Ik had mijn boek uitgelezen en had mij in mijn sportkleding gehesen. In de sportschool werd ik gebeld door mijn werk, of ik van zes tot acht kon werken vanavond. 'Ja, hoor,' was mijn antwoord. Met een pokerface (ik had echt nog nooit zo uitdrukkingloos en duf gekeken) heb ik mijn sportroutine gedaan, waarna ik mij haastte naar huis. Ik wilde over twintig minuten de metro hebben, maar ik moest nog douchen (inclusief haar wassen), eten, beetje Facebook checken, beetje staren naar welk boek ik nou eens zou lezen en ook nog lopen naar de metro.

Een uur later zat ik dan eindelijk in de metro richting de VU. Het gesprek was aangenaam en heeft mij doen nadenken over mijn keuzes en dergelijke. Na mijn gesprek moest ik nog wat regelen op de VU, zodat ik niet het hele jaar door collegegeld bleef betalen. Dat duurde súper lang (wat een service; acht balies en maar liefst één balie open) en leverde nog wat complicaties op. Toen racete ik naar de metro, want ik moest nog naar het plein. Samen met mijn vriend doelloos over het plein gestruind, waarna ik naar huis moest hollen omdat ik nog moest eten voor mijn werk (ik heb niet echt gehold, ik heb gewoon de bus gepakt, hoor). Eenmaal thuis aangekomen kon ik nog even lezen (wat een luxe!) waarna ik ging eten en werken. Mijn werk was verder niet super interessant, hoewel het de eerste keer was dat ik een shift kassa mocht draaien (ik 'hoor' bij de vulploeg) en gelijk al iemand anders mocht inwerken.

Nadat ik klaar was met werken, moest ik nog een film kijken met mijn ouders (ik zeg 'moest', maar ik had zelf de film uitgekozen, ha). Toen ging ik eindelijk naar bed en was ik van plan uit te slapen (niet gelukt).

Mijn week, so far. Vandaag wordt dan wel weer een rustig dagje. Ik heb niks gepland, behalve:

- Schrijven

- Lezen

- Sims 4 spelen

- Kamer opruimen

- Bedenken wat ik met mijn leven ga doen

- Staren naar de ansichtkaarten aan mijn muur

- Somber naar buiten staren omdat het regent

Morgen naar oma (ik mag zelf rijden!), vrijdag naar Utrecht en daarna naar Delft.

Best leuk, toch?

Afbeelding

Mark en zijn avonturen

Hoi!

Vandaag iets geks. Ik heb onwijs lopen opruimen (wat een wonder), en toen vond ik een oud notitieboekje. Dat notitieboekje staat vol met verhalen die ik toen ik ongeveer negen was heb geschreven (met pen en papier, dus!). Ik vond het zelf super grappig om terug te lezen, dus hier een klein voorproefje van mijn 'boek'. Het 'boek' zou 'Mark en zijn avonturen' gaan heten, en het hoofdstuk dat ik hier ter beschikking stel heet: De oude man. Voordat je echt begint met lezen, is het misschien handig om te weten dat ik alle taalfouten erin heb laten zitten. Dat maakt het lekker echt! Kijk dus niet gek op bij gek geplaatste hoofdletters, komma's, punten en spelfouten. Veel leesplezier!

De oude man

Mark liep in het winkelcentrum. Er kwam een man op hem aflopen. Hij zei: ‘Wat kom je hier doen?’ En: ‘Wat moet je?’ ‘Ik he….. ik kom hier alleen even rond kijken, ja dat was het. Rondkijken!’ zei Mark. De man grijnzde. ‘Aha dus jij komt hier rondkijken.’ Zei de man met een krakende stem. ‘Ga je gang! Wens maar wat je wilt!’ ‘Wenzen? Hoezo, wenzen?’ Zei Mark. ‘Doe dan!’ zei de man weer. ‘Oke’ zei Mark. ‘Ik wens…… dat ik een vliegend skatebord had met alles erop en eraan!’ wenzde hij. Er verscheen opeens een skatebord naast zijn voeten! Toen Mark zijn ogen open deed, tenminste. Hij zag het, en hij rende gelijk naar huis. Met zijn skatebord onder zijn arm. En naar de oude man: ‘Bedankt!’ Mark kwam eindelijk thuis. En hij vertelde over de oude man, en over het skatebord. En van de wens, die uit kwam! En Mark die zei: ‘Nu ga ik op reis naar mijn vriend in Afrika! Doei mam!’ En hij pakte zijn skatebord en rende naar buiten. Hij zetten zijn skatebord neer, en ging erop staan. Mark zei waar hij naar toe wou en even bleef het stil…… Opeens steeg hij op, en kwam in Afrika terecht. Eindelijk in Afrika gekomen, moest Mark nog gaan opzoeken. In dat grote land is het moeilijk dat dorp te vinden. Na een lange tocht vond hij het dorp. Nu in dat dorp nog zijn vriend vinden. Maar dat was makkelijk. Toen hij aangekomen was zag hij zijn vriend. Ze omhelsden elkaar, en zeiden tegelijk: ‘Lang niet meer gezien!’ Ze gingen het hele dorp door, en Mark liet alles van hem zien, en zijn vriend alles van hem. En ze gingen het hele dorp door, en het was zo een lange tocht dat de zon onder ging. Toen zei Mark: ‘Nu moet ik gaan’. ‘Maar je kan hier toch blijven slapen?’ zei zijn vriend. ‘Nee, mijn moeder wacht op me doei!’ Hij steeg op en kwam ineens in Engeland terecht. Hij keek verbaast en dacht: ‘Deze stad ken ik niet. En liep een beetje rond. Hij was echt verdwaald! Hij dacht ineens weer aan zijn skatebord en zei: ‘Dat is echt het!’ Hij ging er op staan en zei het land. Maar hij steeg niet op! Mark stapte er weer af en dacht na ……. Naar een paar minuten denken wist hij het! Hij had zijn mobieltje nog! Hij toetste het nummer in en zette de hoorn aan zijn oor. Er kwam geen verbinding! Hij hing maar op. Hij ging dan maar zoeken. Hij vond ineens op de grond een ticket, er stond op: Reizen Naar Nederland. Mark skateborden keihard naar schiphol, van Engeland. Hij was net optijd! Gellukkig maar, hij stapte in en gaf de ticket. Hij reisde naar Nederland en kwam weer goed thuis. Mark vertelde alles aan zijn moeder. Over zijn grote avontuur. En hij vertelde ook over zijn vriend! En hoe hij geschrokken was. Zijn moeder zei: ‘Maar je bent nu gelukkig toch weer thuis? Ja toch?’ ‘Ja maar net niet! Van wie zou die ticket zijn geweest?’ Zei Mark. ‘Ik weet het niet.’ Zei zijn moeder. ‘Maar moet je niet een koekje eten?’ vraagt zijn moeder. ‘Ja, lekker ik heb trek!’ Zegt Mark terug. Hij at het koekje op en ging naar bed. Eindelijk kon hij slapen, na die lang reis was hij er moe geworden. Hij was echt uitgepud! Mark sliep daarom ook gelijk. Maar werd gelijk weer wakker……..

Schattig, toch? Heb jij nog dingen van vroeger die je echt verbazen? Verhaaltjes die je hebt geschreven, of tekeningen die je hebt gemaakt? Ik ben benieuwd!

:)

Afbeelding

De kinderboekenwereld

Hoi,

Met volle schaamte zeg ik dat ik een 'tijdje' niets heb gepost. Drukte, hè? Altijd goed excuus.
Ik ben begonnen met boeken stapelen in mijn boekenkast. Meestal betekent dat dan dat je teveel boeken hebt. Eén plank is dan weliswaar bezet met studieboeken, maar alsnog. Dit leek mij een mooie aanleiding om mijn stash kinderboeken tot nu toe te laten zien. Ik heb namelijk, sinds ik leer juffertje te zijn, een fascinatie voor kinderboeken gekregen. Binnenkort ga ik naar de kleuters, dus dan zullen er wel een hoop prentenboeken bij komen. Maar voilà, hier mijn stash.

De Gele Ballon - Charlotte Dematons
Dit is een geweldig boek voor elke leeftijd, durf ik te zeggen. Het boek is heel groot en bevat prachtige schilderingen van Dematons. Op elke plaat heeft zij een gele ballon, een blauwe auto, een boef en een vliegend tapijt geschilderd. Daaromheen zijn nog een hoop andere malle figuren geschilderd. Elke plaat laat een stukje van de wereld zien. Zo heb je het
plattelandsleven, het stadsleven, het bosleven, de savanne en ga zo maar door. Ik vind het heerlijk om naar de platen te staren en allerlei verhalen te verzinnen. Want er zijn veel verhalen te vinden, dat zal je verbazen!
Ik had dit boek gekocht omdat ze cadeaupapier bij de Venstra in Amstelveen hadden waarop één bladzijde van dit boek stond geïllustreerd. Ik vond dit gelijk zo mooi, dat ik het boek had gekocht.



Nooit denk ik aan niets - Hans & Monique Hagen, ilustr. Charlotte Dematons
Ik ben bang dat ik fan ben van Dematons! Op de Pabo las onze Nederlands leerkracht gedichten voor uit dit boek. Ook liet hij de plaatjes zien die erbij hoorden. Ik heb het boek toen eerst bij de bieb geleend, maar was al snel overtuigd dat ik deze in mijn collectie wilde hebben. De platen van Dematons zijn weer prachtig, en vertellen een verhaal op zich. De gedichtjes van de Hagens zijn heerlijk en zetten je aan het denken. Ik heb altijd gedacht dat dat een doel is van schrijven. Je publiek aan het denken zetten. En dat doen zij heel goed! De gedichtjes zijn doordacht en kunnen voorgelezen worden bij allerlei gelegenheden in de klas. Heerlijk boek.

Lang geleden... - Arend van Dam & Alex de Wolf

Dit is een boek dat je als bovenbouw juffie sowieso moet hebben! Ik vind de boeken van Arend van Dam allemaal heel leuk, maar deze springt eruit. Het geschiedenis geven op de basisschool vind ik heel leuk, omdat je het zo lekker spannend kan maken. Zelf verhalen vertellen over iets wat ook daadwerlijk gebeurd is! Dit verhalenboek bevat vijftig verhalen; over alle vijftig onderwerpen van de Nederlandse canon (entoen.nu). Bij elke geschiedenisles kan je dit boek dus gebruiken. Ook is het heerlijk (en leerzaam) om er gewoon in te lezen. Op deze manier vind ik geschiedenis wél interessant!
Naast de mooie verhaaltjes van Arend van Dam, heeft Alex de Wolf bij elk verhaal een tekening gemaakt. Dit zorgt ervoor dat de geschiedenis nog levendiger wordt.

De avonturenschool van Juf Wervelwind - Elise Primavera
Dit is officieel een Engels boek, maar ik heb de vertaling gelezen. Ik zag hem in de Venstra liggen, nam hem mee en heb hem in twee dagen uitgelezen (tussen alle drukte door!). Dit is al een echt leesboek, voor kinderen van ongeveer 8 jaar en ouder (gelukkig ben ik 18). Er staan grote zwart-wit schetsen in van de schrijfster zelf. Deze schetsen maken het boek nog magischer. Het verhaal gaat over een juffie die vijf meisjes allerlei alledaagse dingen leert. Deze meisjes hebben dit niet van hun eigen ouders geleerd, omdat hun ouders de drukste ouders op de hele wereld zijn. Aan het begin vinden de meisjes het maar niets, maar na een tijdje beginnen zij te genieten van hun tijd op de school
van juf Wervelwind. Ze beleven heel wat avonturen, mét een vleugje magie.

Hoe ik per ongeluk een boek schreef - Annet Huizing

Dit boek heb ik kortgeleden gekocht en ook weer in twee magere daagjes uitgelezen. Voor het vak Nederlands houden wij een boekenmiddagje aan het eind van deze periode. Hiervoor moet iedereen een griffelwinnaar lezen van de afgelopen drie jaar. Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik zelf erg van schrijven houd. Dit is een boek voor oudere kinderen.
Het verhaal gaat over Katinka, de ik-persoon, die haar moeder op jonge leeftijd is verloren. Zij wil leren schrijven, en doet dit bij haar overbuurvrouw Lidwien, een succesvol schrijfster. Ze leert allerlei schrijftechnieken en helpt Lidwien in haar tuin als tegenprestatie. Haar vader heeft een nieuwe vriendin. Dit is best lastig voor Katinka, omdat die vriendin niet haar moeder is. In het boek leert ze nieuwe dingen over haar moeder en over zichzelf. Aan het eind van het boek blijkt dat Katinka per ongeluk een boek heeft geschreven.

Zo, dat was het! Ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden. Ik moet zeggen dat ik erg blij ben met alle boeken die ik heb gekocht. Hier houdt mijn kinderboekenverzameling ook echt niet op; dit is pas het begin. Als je zin hebt om een keer wat te lezen, probeer dan ook eens een kinderboek. Die zijn heerlijk om te lezen, en gaan over heel andere dingen dan al die volwassenboekjes.

Afbeeldingen:
De Gele Ballon
Nooit denk ik aan niets
Lang geleden...
De avonurenschool van Juf Wervelwind
Hoe ik per ongeluk een boek schreef

Mijn favoriete sieraad: Trollbeads

Hoi!

Alweer een tijdje geleden ben ik 18 geworden, en voor mijn achttiende verjaardag heb ik een prachtig sieraad gehad. Het is een Trollbeads bedelarmband. Dat houdt dus in dat ik de armband laatst wel heb gekregen, maar dat hij nog lang niet compleet is! Dat vind ik hier zo leuk aan.
Je begint met het kiezen van een armband en daarbij een sluitinkje. De sluitinkjes kunnen ook helemaal los van de armband. Door het sluitinkje kies je dus eigenlijk een bepaald thema. Toevallig was die van mij 'limited edition' en staat hij voor geluk. Mooi, hè? :)

Dit is de sluiting die ik heb. Hij is bedekt met blaadjes, bloemetjes en een lieveheersbeestje.

Bij deze armband kreeg je ook nog eens twee bedeltjes. Die zijn specifiek voor deze armband gemaakt en niet los te verkrijgen. Eentje staat ook weer voor geluk, bestaande uit een lieveheersbeestje, een klavertje vier en een hoefijzer. De andere kraal is een paarse glaskraal, hier staat de bloem van de liefde op.

Dit zijn de kralen die specifiek bij de armband horen.

Omdat ik 18 was geworden, hadden mijn (lieve, lieve) ouders er ook nog een andere kraal bij gedaan. Deze is niet van Trollbeads, maar van Pandora. De kralen van Pandora passen namelijk wél op Trollbeads armbanden, maar andersom niet! De kraal wordt gevormd door drie hartjes met het getal 18 erop. Toepasselijk, en erg speciaal!

Nu zijn we aangekomen bij de laatste kraal; op deze ben ik toch wel het meest trots. Na mijn diploma-uitreiking, hadden mijn (lieve, lieve) ouders me weer verrast. Ze hadden namelijk een kraal voor me, die stond voor het afsluiten van mijn middelbare schooltijd en het beginnen van een universitaire studie. Ik was (en ben) er ontzettend blij mee! 

 De kraal bestaat uit een stapeltje van drie boeken, met op het ene uiterste boek 'study' en op het andere uiterste boek een uiltje met een 'square academic hat' (de Nederlandse benaming klinkt nog stommer).

Het leuke aan deze armband is dat je hem helemaal zelf kan 'inrichten'; naar je eigen smaak. Het is ook altijd een leuk cadeautje (een bedel, bedoel ik) bij belangrijke gelegenheden zodat je altijd een souvenir hebt aan die gelegenheid. Dat vind ik echt heel mooi. Verder vind ik de Trollbeads armbanden 'beter' dan de Pandora armbanden (ook al zijn ze praktisch hetzelfde...), omdat op deze armbanden dus ook Pandorakralen passen, en andersom niet. Kortom: ik ben super tevreden en draag hem elke dag!

Tot slot: De complete armband :)

Heb jij een favoriet sieraad? Komt dat door de sentimentele waarde of door het uiterlijk? Laat het me weten! 

:) 

Voor informatie over de armband en kralen kun je op de websites van Pandora en Trollbeads terecht:

Mijn Trollbeads armband

De Pandora 'occasion' kralen

Eleanor & Park: Een liefde die onmogelijk is gemaakt

Hoi!

Terwijl het leven voor anderen gewoon doorgaat, jaag ik er boeken doorheen. Ik heb kortgeleden drie boeken gekocht van Rainbow Rowell. Wat heeft zij een heerlijke schrijfstijl! Nadat ik Fangirl helemaal had uitgelezen, begon ik gelijk in Eleanor & Park. En ik kon ook niet meer stoppen. Ik heb het boek in minder dan drie dagen uitgelezen. Ik heb het in bed gelezen, op de bank, lopend naar het winkelcentrum, in de bus en in de trein. Heerlijk als ik zo'n boek kan vinden dat ik niet kan wegleggen. Maar goed, terug naar wat jullie echt willen horen; waar gaat het boek over, en wat vond ik ervan?

Het verhaal - Eleanor is roodharig en best wel dik. Ze woont bij haar moeder en stiefvader, met haar drie broertjes en zusje. De relatie met haar stiefvader, Richie, is erg slecht. Zelfs zo slecht, dat ze sinds kort pas weer bij hen inwoont. Daarvoor verbleef ze maandenlang bij kennissen van haar moeder. Park is half Aziatisch. Zijn vader is Amerikaans en zijn moeder Koreaans. Hij heeft een gelige huid en zwart haar dat meestal rechtop staat. Hij luistert naar veel verschillende soorten muziek, en leest graag stripboeken.
Eleanor en Park gaan naar dezelfde school. Park gaat er al een tijdje naartoe als Eleanor voor het eerst komt. Ze wonen bij elkaar in de buurt en nemen dus dezelfde schoolbus. Omdat er verder geen plek is, en Eleanor al vrij snel het pispaaltje is, offert Park zijn plek naast hem op zodat Eleanor daar kan zitten. Eerst willen ze niets met elkaar te maken hebben, en kijken ze elkaar niet eens aan. Na een tijdje begint Eleanor mee te lezen met de stripboeken van Park, waardoor hij haar stripboeken begint te lenen. Ze praten nog steeds niet, maar je kan wel merken dat de twee elkaar aardig vinden. Na een tijdje deelt Park ook zijn muziek, en zo beginnen de eerste gesprekken. Langzaamaan verandert hun relatie van vreemden tot onafscheidelijke vrienden, en nog later tot lovers. Ze kunnen niet zonder elkaar; alle dingen die Eleanor aan zichzelf haat, vindt Park juist geweldig. En andersom ook. Tot haar stiefvader erachter komt, en Eleanor op de vlucht slaat.

Mijn mening  - Ik heb al gezegd dat ik dit een fijn boek vond om te lezen, en hem niet kon wegleggen. Dit kwam eigenlijk niet door het verhaal, maar gewoon door de manier van vertellen. Dit heeft Rowell echt heel goed gedaan. Het perspectief wisselt tussen Eleanor en Park, wat fascinerend is om te zien. Sommige situaties overlappen elkaar dus een beetje, om de gevoelens van beide kanten te kunnen zien. Dit vind ik echt een sterk punt. Wat je aan mijn beschrijving van het verhaal ook wel kan lezen, is dat de personages heel goed tot leven zijn gebracht. Het is zo duidelijk wat en wie Eleanor is; het is zo duidelijk wat en wie Park is. Je voelt de hechte band tussen de twee, wat echt een gekke sensatie is. Bijna alsof jij deel uitmaakt van die band. Het enige jammere aan het boek vind ik het einde (ik wil niets weggeven). Het lijkt me als schrijver ontzettend moeilijk om een goed einde aan een goed boek te schrijven. Desondanks vind ik dit einde echt teleurstellend; ik had wel iets mooiers verwacht. Toch neemt dit niet weg dat ik van de rest van het verhaal ontzettend heb kunnen genieten. Dit is voor iedereen een aanrader, om weg te zakken in een wrede wereld waar een prachtige relatie toch weet te ontstaan.

:)

Afbeelding: Writer's Edit